Zoals alle jaren draagt het begin van een nieuw jaar de uitnodiging in zich tot goede voornemens, paal en perk, korte metten of meer van dat soort begrippen om jezelf aan te sporen tot het worden van een beter mens. Voor mij is dat doorgaans niet meer zo’n trigger om me te laten verleiden tot deze soort van zelfbedrog, maar dit nieuwe jaar heeft toch wel een bijzonder tintje vanwege de cijfers die het in zich draagt. Namelijk gezien vanuit de numerologie is het opgeteld een 10. En die 10 is dan weer (opgeteld) een 1. De 1 staat voor inventief, initiatief, leiding en nieuwe start. Dat voelt toch best veelbelovend! Vooral omdat het afgelopen jaar voor mij, en voor veel anderen, een pittig jaar was. Een jaar van opruimen, afronden en afsluiten. De 9 die 2016 opgeteld is staat voor menselijk begrip en educatie. Wat ik dan weer opvat als begrijpen van je ervaringen, ballast loslaten en het geleerde meenemen. En natuurlijk de laatste van een cyclus van 10. De intentie van een nieuw begin zullen veel mensen kunnen gaan ervaren dit jaar. Het is natuurlijk wel een kwestie van opletten waar jouw momentum zich aandient!
Ieder moment is het juiste moment
Daarmee ga ik er van uit dat ons moment van opnieuw beginnen niet alleen op 1 januari valt. Gelukkig is dat alleen een concept dat ons is aangeleerd en hebben we zelf ook een keuze in het geschikte moment pakken om opnieuw te beginnen. Wel 365 keer per jaar! Maar hoe weet je nou of dat moment gekomen is? Als inplannen niet werkt, hoe pak je het dan aan?
Wanneer je twijfelt over het maken van een nieuw begin hecht je je nog aan aangeleerde vormen. Je twijfel wil zeggen dat je het nog vanuit je denken wilt uitknobbelen. Zoals je het ooit geleerd hebt te doen. Je gaat argumenten zoeken of zelfs anderen raadplegen. ‘Zal ik die baan gaan zoeken? Gaan sparen? Met mijn relatie stoppen? Beginnen met sporten?’ Op al die vragen vind je geen bevredigend antwoord omdat je aandacht gaat naar het beginnen met iets waarvan je (brein) niet weet hoe het zal zijn. Je gedachten leiden je dus steeds weg van een actie. En aangezien je onderbewuste altijd gelooft wat je brein allemaal bedenkt, voel je ook niet een echte impuls om in actie te komen.
Zo krijg je dus alleen maar allerlei raadgevingen van je bewuste brein. En gelijk hebben we daar de denkfout: ons bewuste brein is zich juist helemaal niet bewust ! Juist wanneer wij bewust worden, ofwel gewaarzijn (zie blog 12) kunnen we gebruik maken van de bron die wij hebben. De bron waaruit de impuls komt die zorgt dat we handelen zoals het ons het beste past. Het is ons hogere Zelf dat ons wil laten voelen of we ja of nee die stap willen doen. (zie blog 17 ‘Innerlijk kompas’). Wanneer we dat leren waarnemen (gewaarzijn) komen we steeds bewuster in ons leven te staan. We gaan doorkrijgen dat onze gedachten niet helpen. Dat het juiste moment voor een nieuw begin dat moment is dat we het duidelijk voelen. Het voelt als een duidelijk ‘ja’. In het moment. Echter is dat moment vaak een opvolging van iets dat eerder heeft plaatsgevonden in ons bewustzijn…
Afsluiten is ruimte maken
Om iets nieuws te kunnen gaan doen moet er ruimte voor zijn. Je kunt niet een nieuwe baan invullen terwijl je de oude nog doet. Ik heb zelfs ervaren dat ik niet eens parttime kon blijven werken om het nieuwe begin van mijn praktijk de ruimte te geven! Ik had eerst de intentie en de bereidheid nodig om het oude af te sluiten. Toen kwam het nieuwe van de grond.
Paulo Coelho stelt hierover dat Mozes met zijn volk niet heeft staan wachten tot het water van de zee hen door zou laten, maar dat hij met vertrouwen zijn volk aanspoorde om te gaan lopen waardoor het water plaats maakte.
Het doel hoort dus niet persé te zijn om opnieuw te beginnen. Dat maakt dat je de situatie vooruit schuift naar ‘ooit’. Om ruimte te krijgen heb je eerst een beslissing te maken: ik wil afsluiten en achter me laten wat ik nu ervaar, doe en heb. Afsluiten is een keuze. Soms een hele zware. Een nieuw begin komt er uit voort. De symboliek van vuur, van vuurwerk, van de vuurvogel.
Angst voor verandering
Wat maakt het toch zo zwaar om iets op te geven? Het hangt samen met gevoelens van angst die we krijgen als we aan de onbekende situatie denken. We koesteren graag de illusie dat vasthouden ons veilig houdt. Dat is niet zo gek als je bedenkt dat we dit als oerinstinct als jong mensje hebben ervaren. En zonder nieuwe ervaringen zijn we dat blijven geloven en dus blijven doen.
Het is ook mogelijk dat je een belemmerende overtuiging hebt ontwikkeld over een nieuwe start. ‘Ik moet eerst afmaken wat ik eerder begonnen ben./ Eerst de risico’s in kaart brengen.’ Of een overtuiging over jezelf: ‘Ik ben geen vernieuwer. /Ik wil eerst alles geprobeerd hebben./Mijn tijd komt nog wel’.
Alles wat we aangeleerd hebben is ons ego en is gericht op handhaven. Maar de sleutel voor een nieuw begin hangt dus samen met je inzicht over de waarde van het afsluiten. Een inzicht dat je niet alleen hebt begrepen maar ook hebt gevoeld. In je buik, op je middenrif. Zonder zo’n inzicht blijft je brein zich verzetten tegen wat er dient te worden afgesloten. Ook al is de feitelijke werkelijkheid nog zo drastisch voor je: je kunt je onbewust nog blijven vastklampen aan hoe het eigenlijk had moeten zijn. Dan komt het niet van afsluiten. En ook niet van opnieuw beginnen.
Je kans op vrijheid zit in het voelen van je (ziels)verlangen om verder te groeien. Jezelf te mogen volgen. Jezelf te mogen worden. Dat is de drijfveer van onze ziel.
Verander van perspectief
Allemaal leuk en aardig zul je denken, maar hoe kom ik op dat punt van inzicht waar ik eerder nooit ben geweest? Precies dat is het antwoord: door niet meer te doen wat je altijd deed of te blijven staan waar je altijd stond. Doe iets anders (Albert Einstein) en verander van perspectief (Milton Erickson).
Milton Erickson was een meester in het werken met de kracht van het onderbewuste brein door suggestie en hypnose. Ik leerde in zijn hypnosemethodiek hoe bevrijdend het innemen van een ander perspectief is. Bekijk het eens van een totaal andere positie! Ga eens op een stoel staan en zie jezelf daarbeneden bezig, neem wat afstand van je gedachten (beschouw ze), verander van stoel en ontmoet een deel van jezelf, pas zelfspot toe, kijk in de spiegel en zie je jongere zelf die je aankijkt, vraag advies aan haar/hem, haal een voorouder voor je geestesoog en merk hoe die jou ziet. Schrijf ongeremd je gevoelens op of maak intuïtief een tekening. Zet je auto stil en kijk eens in je achteruitkijkspiegel. Of kom dit samen met mij eens onderzoeken in Odessóe veranderwerk. Tijd om een oude hinderlijke overtuiging om te buigen!? ‘Het leven is geen lolletje? Het leven is een spel!!!!’ (mijn inzicht door de orakelkaarten van vanochtend)
Heb je nog behoefte aan ‘bewijs’ voor deze benadering? Ga de natuur in en ga waarnemen. Voor alles is er een moment in de cyclus. Nooit wordt daar iets overgeslagen, selectief gedaan of veroordeeld. Daar wordt steeds weer, vanzelf, afgestorven en dan weer opnieuw begonnen. Daar vertrouwen we toch ook op? Een vernieuwend en groeizaam 2017 gewenst!
Inspiratie:
Boek: ‘Als een rivier’ van Paulo Coelho
Muziek: ‘Começar de novo’ van Simone/Ivan Lins
Tags: