Het overgevoelige kind

Gepubliceerd door odessoe op 1 april 2015

De ondertiteling van het overgevoelige kind is die van een minder besproken taal: de taal van de ziel. Dit type kind valt op door zijn wijze uitspraken, eigenzinnige houding en andere kenmerken die duiden op een gevoeligheid in zintuigen maar ook in gevoelszaken! Als ouders kun je je erg onthand voelen en een dilemma hebben in het omgaan met macht of liefde. We kunnen beginnen met hen beter te gaan begrijpen….

Het overgevoelige kind
‘Ze is altijd al zo wijs voor haar leeftijd geweest en ze doet niets dat ze niet wil.’
‘Hij is een echte huilbaby geweest, en nu hoor je hem nooit meer.’
‘Hij kan naar iemand zo bot en afwijzend zijn en dat verandert dan niet meer.’
‘Mijn kind is zo open en oordeelloos naar iedereen. Dat gaat vast een keer fout!’
‘Het leren lezen kwam laat op gang en ging toen onverwacht erg hard.’
‘Mijn kind praat vaak over de dood en dat het leven zwaar is.’
‘Het heeft lang geduurd voordat mijn kind mijn aanrakingen toeliet.’

De ondertiteling
De ondertiteling van het overgevoelige kind is die van een minder besproken taal: de taal van de ziel. We hebben het hier doorgaans niet gemakkelijk over. Veel eenvoudiger is het om gedrag te duiden vanuit een duidelijk aantoonbaar verloop van iemands persoonlijkheids-ontwikkeling. Dat is ook wat ik steeds zag in mijn tijd in het onderwijs. En nu ook overwegend tegenkom in de zorg.  De groei die we doorgaans bekijken en beschrijven is fysiek, mentaal, cognitief, emotioneel en neurologisch van aard. Die blik is zeker veelomvattend en toch is daarmee het beeld niet compleet. Wij mensen hebben ook een spirituele component. Een ‘oude’ kern die ook een groeiproces doormaakt.  Ook als we ons daar niet van bewust zijn groeien we dus in spiritueel opzicht. De kinderen die ik in dit blog beschrijf streven naar spirituele groei. Ze zijn al een eind gevorderd daarin en hebben dat a.h.w. als levenstaak. Ze kunnen het niet NIET doen en hebben het verlangen om daarop ontmoet te worden. Dat vraagt van ons dat we toelaten dat het anders gaat dan wij dachten en dat we ons bewust dienen te worden van die levenstaak. Ook die van onszelf!

Deze ontwikkeling zien we over de hele wereld. In de mensheid voltrekt zich een transformatieproces naar een spirituele mens. Anders gezegd: gevoelsmens of intuïtieve mens. Die intuïtie is het instrument dat we beschikbaar hebben om in verbinding te blijven. Met ons (hogere) zelf, de hele mensheid en schepping.  De evolutie van de schepping wil via het pad van liefde en niet van macht. Als je dat weet kijk je anders naar het gedrag van onze kinderen. Zij zijn geboren in dit tijdperk van deze transformatie en komen hierin iets doen. Bijvoorbeeld met hun gedrag dat opvalt en ons voor die  liefde/macht-uitdaging stelt. Het is ook nooit toevallig dat het kind daarmee precies in jouw familiesysteem terecht komt.  
Zien we het kind dus als een ‘probleem’ of kunnen we het ook andersom bekijken? Als uitnodiging naar onszelf.  In ieder geval is het gedrag een ‘antwoord’ op iets in zijn omgeving. Wanneer we daardoor onszelf gaan onderzoeken kunnen we er dus een groeikans in zien. Een groeikans voor onze intuïtie en die van ons kind. Dat is namelijk de bedoeling van deze overgevoelige kinderen. Niet een resultaat bereiken door een opvoeding (macht), maar het proces van groei samen doorlopen (liefde).  Ik zou zelfs willen opperen dat we stoppen met opvoeden.  We gaan natuurlijk wel voeden en zorgen, maar vooral aandacht geven aan het proces dat kind en volwassene in een ontmoeting brengt. En dan zonder de oude aanname die je hebt: dat de volwassene het beter weet en het kind de enige is die iets moet leren! Het kind leert de aardse omstandigheden te hanteren, en de volwassene herinnert zich zijn eigen intuïtie en vermogen tot verbinding. We ruilen het pad van macht voor dat van liefde.

Kenmerken van overgevoelige kinderen

• moeite met verwerken van informatie

• motorische achterstand

• niet makkelijk vertrouwd met hun lichaam en lichaamssignalen

• snel vermoeid door overprikkeling

• teruggetrokken zijn of juist druk gedrag tonen

• sterke behoefte aan echtheid, oprechtheid en eerlijkheid

• overnemen/aanvoelen van stemming of spanning van een ander

• eigenzinnig in hun keuzes en volgen hun eigen koers

De remedie
Overgevoelige kinderen krijgen allerlei benamingen die wijzen op hetzelfde verschijnsel. Namelijk dat wij als omgeving dienen stil te staan bij onze eigen kaders waarbinnen we gewend zijn te denken en handelen. Of het nu autisme heet of aandachtsstoornis of nieuwe tijdskind of hooggevoeligheid: voor mij gaat het er hier om dat het kind een beroep doet op onze bewustwording.  We kunnen dat onderzoeken in bijvoorbeeld de volgende context…

Kinderen met deze gevoeligheid voelen zich in de kern al verbonden met alles. Ze ervaren een zekere mate van contact met de bron waaruit wij mensen voortkomen. Niet bewust want natuurlijk zijn ze onervaren in dit leven en hebben het begrip van een kind. Maar in de basis ‘weten’ deze kinderen van hun eerder vergaarde wijsheid. Dat zorgt vaak ook voor een duidelijk gevoel van ‘anders zijn’. Dat gevoel kunnen wij als volwassenen dan ook beter maar onderkennen. En op zoek gaan naar wat deze kinderen nodig hebben:

• De aardse werkelijkheid is niet vanzelfsprekend. Alles op aarde is polair, kent tijd en materie. Dat alles moet a.h.w. na de geboorte weer herinnerd worden. Structuur in tijd, ruimte en mensen geeft een kader. Voorspelbaarheid en overzicht geven rust en veiligheid.

• Duidelijkheid geven over wie je zelf bent. Dit helpt je kind goed de grens te ervaren en zo ieders individualiteit te ervaren. Door zelf stevig te staan kan je kind tegen die grens aanlopen en zo leren hoe ver ze met anderen kunnen en mogen gaan. Ook leren ze zo hun eigen grenzen te communiceren.

• Congruent zijn. Laat van buiten zien wat er van binnen bij je leeft. Toon ook je emoties: je kind kan niets met jouw masker. Het gaat dan ‘moeilijk doen’. Wees eerlijk naar jezelf en sta open voor de ontdekking van je eigen onbewuste gedrag.

• Kinderen kennis laten nemen van je eigen waarden en normen. Ze leren verschillende aspecten binnen zichzelf kennen door wat ze jou zien doen, en dat steunt hen in het maken van eigen keuzes. Van de ouder is een open en neutrale houding nodig zonder opdringen. Nodig kinderen uit om zichzelf te uiten. Ze leren dan dat het veilig is te zijn wie je bent.

• Kinderen kennis laten nemen van de spelregels in onze maatschappij. Het proces van aarden heeft het nodig om kennis te maken met de wijze waarop de maatschappij functioneert. Ook al ben je het er misschien niet mee eens, het is een gegeven om rekening mee te houden bij je spirituele groei.

• Schrap het denken in doelen. Je kind leert ervaringsgericht. Het wil leren en groeien in een context die betekenis heeft. Niet ‘zomaar’ of ‘omdat het moet’ maar omdat het aansluit bij zijn ervaringen van voor de geboorte. Het is niet geïnteresseerd in een doel maar in het proces van het leren. Ook op school!

• Kinderen betrekken bij het maken van keuzes. Omdat kinderen kiezen vanuit hun intuïtieve ‘weten’ is het heel goed mogelijk om ze te betrekken bij het maken van keuzes.

• Opvoeden beschouwen als een proces met wederkering genoegen. Niet meer als een klaarstomen voor een moment in de toekomst maar meer als een rivier die stroomt in het hier en nu.

Het overgevoelige kind in jezelf
Wanneer je jezelf herkent in de omschrijving van het overgevoelige kind is dat misschien voor het eerst. En ben jij zelf dus de eerste die gaat zorgen voor de juiste omstandigheden voor jouw spirituele groei! Aangezien je in jouw jeugd niet bent ontmoet op je gevoeligheid heb je nog een aantal ervaringen te gaan in het aarden, begrenzen en je draai vinden in je omgeving. Je voelt je waarschijnlijk al heel lange tijd wat ‘anders’, onbegrepen, niet op je plek of zelfs afgesneden en uit verbinding. Je begeeft je in een herhaling van zetten want je bent niet bewust in contact met je intuïtie. Je zielsgevoel. Dat vraagt nu om een beweging!

Vraag jezelf eens af waaraan en aan wie je nog langer wilt vasthouden in je huidige situatie.
Maak een begin met kleur bekennen in jouw visie en je verlangen.
Ga keuzes maken op basis van je intuïtieve weten.
Doe (alleen nog) dingen waarin jij gelooft. Geef uiting aan je gevoelens.
Ga mensen vinden die gelijkgestemd zijn met jou en deel je wijsheid met hen.
Werk een poosje aan je zelfkennis en je talent om intuïtief te zijn. Het is veel concreter en bovendien dichter bij dan je misschien DENKT….

Je bent van harte welkom!

Reacties