Realisme gaat je redden! Waarvan? In dit geval bedoel ik de redding uit het gevoel dat we lijden. Het gevoel gebukt te gaan, ongelukkig te zijn en vooral machteloos te zijn. Er bestaat niet voor niets de cliché: ‘Een mens lijdt het meest van wat hij vreest’. Voor mijzelf is dit in de laatste weken heel actueel geworden. En niet alleen het vrézen. Er ligt ook nog een boel lijden besloten in het bezig zijn met herinneringen! Net als eerdere keren in mijn leven ervoer ik, nu ik het moeilijk had, ook weer een bepaalde liefdeloosheid en hardheid die in mezelf op de loer ligt. Onmacht is een rotgevoel wat je onbewust bestrijdt met macht uitoefenen. En dat is nou net de grap: als je onbewust blijft, blijft het lijden er ook. Wanneer je je bewust wordt van hoe het met jou aan de haal gaat, wil je ongetwijfeld een ander pad kiezen. Bij mij ging dit deze keer gelukkig wel zo! Mijn les in realiteitszin kwam vorige maand toen, na dertig jaar, een eind kwam aan mijn relatie . Wat ik leerde wil ik hier graag delen. Het is het verschil tussen het pad van onbewust je neiging volgen om je te verzetten of te vluchten bij wat je gebeurt, of een pad dat spiritueel is en je situatie benadert vanuit je ware kern. Dat wat werkelijk bij je past en je stabiel en heel maakt. Zo blijkt nog maar weer eens duidelijk dat spiritueel leven helemaal niets zweverigs heeft. Want wat is er nou zweveriger dan vluchten in fantaseren en denken? Je staat dan niet met beide benen op de grond! Mijn ervaring sinds kort is dat het heel aards is om je ervaring aan te gaan en het eerst volledig te accepteren voordat je verder kunt. Realisme!
Illusies
Al vanaf je hele jonge jaren ben je gaan ervaren dat je jezelf kunt ‘helpen’ in het lijden door een benadering te kiezen waardoor je er zonder al te veel pijn doorheen kunt komen. En waar doorheen precies is voor ieder van ons verschillend en persoonlijk. Hoewel het toch vaak varianten zijn van universele thema’s zoals alleen gelaten zijn, uitgestoten worden of misbruik. We zijn onszelf gaan troosten met een persoonlijke waarheid die onze onmacht wat kan afzwakken. Zo’n waarheid kan zijn dat je met harder je best doen het wél krijgt: valse hoop. Of met meer invloed uitoefenen: valse macht. Of misschien helpt het uitstekend wanneer je gewoonweg ontkent wat je behoeften zijn! ‘Voor mij is dat niet nodig !’ In elke geval zijn het allemaal denkbeelden die ons uit de pijn moeten houden. Wat we nastreven zijn gewoonweg illusies. Een illusie helpt ons om niet te hoeven voelen wat we als jonkie TE INTENS hebben moeten voelen. En ‘niet voelen’ heeft een super-effectieve tegenhanger: denken! Het denken houdt je dus juist uit contact met de werkelijke ervaring die er voor je ligt. Het lijkt effectief, maar toch verdwijnt het lijden nooit helemaal!
Niet voelen = niet toelaten = niet accepteren.
Je kunt weigeren je te laten raken totdat het lijden door je illusie je TE veel wordt. En dat is dan weer precies je kans op verandering! In mijn situatie kwam het punt dat ik er niet meer omheen kon hoe ik vluchtte voor het hele diepe en nare gevoel van niet echt gezien te zijn. Echter mijn energie om de valse hoop in leven te houden bleek gewoonweg op. En ook mijn pogingen met macht (mijn invloed te doen gelden!) er iets goed van te bakken bleken zinloos. Het voeden van de illusie maakt het lijden niet minder! In tegendeel, zo ervaar ik nu. De illusie komt van je brein, die wil je doen geloven dat er een uitweg of omleiding is en ondertussen ben je bezig met je te verzetten tegen wat er werkelijk gebeurt. En juist daarin ligt een ervaring te wachten. En alleen met een ervaring wordt je je bewust van iets en leer je ook. Logisch dat we uit die ervaring willen blijven: ‘het zal je pijn doen’. Dat advies krijgen we van onze angst. Of van zijn handlanger, schuld.
Angst en schuld zijn geen gevoel!
Gaan voelen wat er met je gebeurt is dus ‘spannend’. Misschien helpt het je om eens even stil te staan bij wat er eigenlijk te voelen ís. Hier bedoel ik met voelen het gewaar-zijn en waarnemen van je innerlijke kompas. Het gevoel wat je hebt op de plek net boven je maag. Die, als je er je aandacht en adem naartoe laat gaan, je haarscherp kan laten weten of iets goed voor je voelt. Ook gaat het hier uitsluitend over gevoelens die er zijn waar te nemen in de situatie van het moment. Dus alleen maar in het NU. Bijvoorbeeld wanneer ik in mijn tuin zit en geniet van wat er voor fraais om mij heen is, terwijl ik WEET dat ik geen partner meer heb en NIET WEET hoe het verder gaat. Ik voel schuld en ook angst. Die laatste twee zijn zeer zeker niet in het NU maar komen uit het verleden en uit de toekomst. Ze komen dus uit je denken en zijn dus geen gevoel. Je mind speelt graag het overleefspelletje en schotelt je herinneringen of doemscenario’s voor! Eckhart Tolle heeft het hier zelfs over het voeden van je ‘pijnlichaam’! Het gevoel wat je daaruit krijgt mag je dus naast je neer leggen. Het is niet de realiteit van het NU. Het is je weerstand om de realiteit aan te gaan. Het brengt je juist meer schade dan hulp. Richt je aandacht onmiddellijk op het HIER en NU en ervaar wat je dán voelt. Het kan zomaar erg meevallen!
Macht of liefde
Je kunt herkennen wat er bij jou persoonlijk gebeurt wanneer je het pad van de macht bewandelt. Omdat je je brein het hoogste woord geeft en weigert te voelen wat er ECHT is. Je gelooft bijvoorbeeld slachtoffer van de situatie te zijn. Of je probeert medelijden en aandacht te halen van een ander. Je legt misschien de schuld of oorzaak buiten jezelf. Je verzandt in gedachten van jaloezie of zelfhaat. Mogelijk herken je bij jezelf dat je veel aangepast gedrag vertoont. Gedrag wat je hebt aangeleerd om uit de pijn te kunnen blijven. In al die gevallen zul je, net zoals ik, die liefdeloosheid in jezelf voelen. En ook voor anderen trouwens! Het gaat tenslotte over ‘eten of gegeten worden’!....denk je.
Wanneer je besluit om het andere pad te gaan verkennen, dat van liefde, kun je je richten op het willen waarnemen van je situatie in het NU. Dat vraagt om een bewuste keuze. Je kunt je gaan (durven) laten raken door wat er gebeurt. Dat kan bijvoorbeeld boosheid zijn maar het kan ook iets heel warms en ontroerends zijn! Kortom alles waar je je voor open stelt, zonder er iets aan te willen veranderen of van te vinden. Je laat het er (NU) zijn, je ziet er een leerkans in, je oefent je in je levenskunst, je beseft dat het je wijsheid vergroot en merkt dat je leeft volgens je ziel.
Jij bent al liefde, dus wat je tegenkomt is nooit groter of sterker dan jouw kern. Het is eigenlijk precies wat je nodig hebt om je meer en meer te oefenen in het zelf kunnen vormgeven aan een liefdevol leven.
Remedie
Voor mij geldt dat ik voortaan kan geloven in de kracht van het realisme. Al is het uitvoeren ervan nog wel een klus. Het accepteren van mijn realiteit in DIT moment kan me helpen naar een volgende stap in mijn groei. Een stap zónder onnodig lijden. Ook al is het moeilijk zo af en toe. Niet in het vluchten, beschuldigen of mijn lot weg te geven kom ik er goed doorheen, maar door te accepteren wat er te voelen is vanuit het NU. Dan kan ik contact leggen met mijn vermogen om mijn ware kern te voelen. Alleen dat kan me steunen in het omgaan met angst of schuld of spijt.
Het lijkt zo simpel en het principe ervan is ook eenvoudig. Het vraagt alleen oefening en steeds weer jezelf waarnemen en je focus verleggen: van het denken (toen en later) naar het voelen in het NU. Waarom zou je het moment ontkennen of bestrijden? Het moment is het enige dat er is. En je beweegt toch wel door de tijd heen, van het ene in het volgende moment. Dat gebeurt vanzelf dus maar beter dat je je er bewust van bent. Bewust worden is een spirituele taak en begint met oordeelloos accepteren van wat er is. Ik ben me nu vier weken aan het oefenen in het toelaten van wat ik geneigd was te bestrijden. En ja, het voelt niet altijd fijn wat ik tegenkom maar ik ga er niet aan ten onder. Bovendien zijn er veel minder momenten van lijden. Gewoonweg omdat ik ze zelf niet oproep met mijn denken. Besluit niet in mijn illusies te vervallen maar te bij mezelf na te gaan: ‘wat raakt me nu precies?’.
Wanneer je zelf eens wilt onderzoeken hoe dat voor jou kan werken en hoe dat bij jou zit met je illusies en je vermogen tot contact met je ware Zelf, ben je van harte welkom bij Odessóe. Je ervaart daarin heel concreet welke stap je wilt maken. Het kan een belangrijk begin voor je zijn op het andere pad.
Het loont dus de moeite om te gaan kijken met een reële bril en je te laten (aan)raken door wat er nu gebeurt. Het is nooit erger dan wat je illusie je voorschotelt. Het geeft je zicht op wie je echt bent. Je bént al liefde. Dat licht wil door de barstjes naar buiten. En realisme gaat je redden!
Inspirerende boeken
Illusies ( Ingeborg Bosch)
De kracht van het NU (Eckhart Tolle)
De ontsluiering van je Zielenpad (William Gijsen en Boudewijn Donceel)
Tags: zielsgevoel realiteit accepteren illusies geestelijk lijden spiritualiteit